یک مطالعه نشان می‌دهد: هورمون‌های زنان یک سلاح مخفی در برابر درد دارند
در کشمکش دیرینه بین دو جنس، علم ممکن است به زنان مزیت شگفت‌انگیزی در تسکین درد داده باشد؛ زیرا محققان دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، ارتباط قابل‌توجهی بین هورمون‌های زنانه و توانایی طبیعی بدن برای مدیریت درد کشف کرده‌اند.
بر اساس این مطالعه جدید، هورمون‌های استروژن و پروژسترون می‌توانند سلول‌های ایمنی را برای تولید مسکن‌های اپیوئیدی تحریک کنند و امید جدیدی به میلیون‌ها نفری که از درد مزمن رنج می‌برند، بدهد.
این کشف که در ژورنال Science منتشر شده، نشان می‌دهد که این هورمون‌ها سلول‌های ایمنی تخصصی به نام سلول‌های T تنظیمی یا T-regs را برای تولید انکفالین، یک مسکن طبیعی مخدر که مانع از انتقال سیگنال‌های درد بین بدن و مغز می‌شود، فعال می‌کنند. این مسیر هورمونی ممکن است توضیح دهد که چرا برخی از مسکن‌ها در زنان موثرتر از مردان هستند و چرا بسیاری از زنان یائسه که سطوح هورمونی پایین‌تری دارند، از افزایش درد رنج می‌برند.
دکتر اسکین کاشیم، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «این یک تغییر پارادایم ایجاد می‌کند. این دیگر فقط پاسخ ایمنی نیست. ما دریافتیم که سلول‌های T تنظیمی نقش مستقیمی در تنظیم درد دارند و این روند تحت تاثیر هورمون‌های جنسی به روش‌هایی است که هرگز انتظارش را نداشتیم.»
محققان در حین مطالعه مننژها، لایه‌های محافظ نازک اطراف مغز و نخاع، در موش‌ها به کشف خود دست یافتند.
مدت‌ها تصور می‌شد که مننژها فقط از سیستم عصبی مرکزی محافظت می‌کنند، اما آن‌ها مرکزی برای ارتباط بین سیستم ایمنی و اعصاب حس‌کننده درد در پوست هستند.
زمانی که دانشمندان سلول‌های T تنظیمی را از مننژها خارج کردند، موش‌های ماده به میزان قابل‌توجهی نسبت به درد حساس شدند، در حالی که موش‌های نر تحت تاثیر قرار نگرفتند. این تفاوت شگفت‌انگیز بین دو جنس منجر به تحقیقات عمیق‌تری شد که نقش هورمون‌های استروژن و پروژسترون را در تحریک تولید انکفالین نشان داد.
کاشیم می‌گوید: «این شگفت‌انگیز و صراحتاً گیج‌کننده است. در ابتدا شک داشتم، اما داده‌ها واضح بود. این هورمون‌های زنانه هستند که تولید مواد افیونی طبیعی را از طریق سلول‌های ایمنی تحریک می‌کنند.»
وی می‌افزاید: «پیامدهای این کشف بسیار زیاد است، زیرا درد مزمن بیش از ۵۱ میلیون بزرگسال آمریکایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و درمان‌های فعلی اغلب ناکافی هستند. این درمان‌ها سالانه ۶۳۵ میلیارد دلار هزینه مراقبت‌های بهداشتی، کاهش بهره‌وری و ناتوانی را برای ایالات متحده به همراه دارد.»
دکتر آلن باسبام، محقق ارشد، می‌گوید: «اگر بتوانیم از این سیستم تسکین درد طبیعی و مبتنی بر هورمون استفاده کنیم، می‌توانیم کیفیت زندگی تقریباً ۲۰ درصد آمریکایی‌هایی را که از درد مزمن و درمان‌نشده رنج می‌برند، بهبود ببخشیم.»
این تیم اکنون در حال بررسی راه‌هایی برای مهندسی سلول‌های T تنظیم‌کننده برای تولید مداوم انکفالین در زنان و مردان بدون توجه به سطح هورمون هستند. این رویکرد ممکن است راه را به روی جایگزین‌های ایمن‌تر و طولانی‌مدت برای مسکن‌های سنتی باز کند.
در همین حال، این تحقیق ممکن است به پزشکان کمک کند تا استراتژی‌های مدیریت درد شخصی‌سازی‌شده را بر اساس جنسیت و وضعیت هورمونی بیمار طراحی کنند. به عنوان مثال، برخی از داروهای میگرن در حال حاضر شناخته شده‌اند که در زنان بهتر عمل می‌کنند، و این مطالعه جدید ممکن است به توضیح علت آن کمک کند.
الورا مداوین، محقق ارشد این پژوهش، می‌گوید: «بسیار نادر است که عملکرد ایمنی مرتبط با جنسی را پیدا کنیم که کاملاً با مبارزه با بیماری ارتباطی نداشته باشد و این می‌تواند دیدگاه ما را نسبت به درد و نحوه درمان آن کاملاً تغییر دهد.»
