ببینید | خودکشی مورچه‌ها به طرز عجیب غریب!
دایره‌های خودکشی مورچه‌ها برای سال‌ها مورد تحقیق و بحث دانشمندان قرار گرفته است.
در پدیده عجیبی که به نام «دایره مرگ» شناخته می‌شود، گروهی از مورچه‌ها از گروه اصلی جستجوگر جدا می‌شوند، مسیر را از دست می‌دهند و به دنبال کردن یکدیگر چرخش می‌کنند تا اینکه از خستگی بمیرند.
بر اساس پژوهش‌ها، کلونی مورچه‌ها که از گروه اصلی جدا و گم شده‌اند، با دنبال کردن یکدیگر در یک دایره بی‌پایان به خودکشی می‌روند و راه‌پیمایی‌شان تا زمانی که به دلیل خستگی جان خود را از دست می‌دهند، ادامه می‌یابد. با وجود اینکه مورچه‌های ارتش یا گروه اصلی، قدرت جهت‌یابی ندارند، اما با پیروی از فرمون‌های یک مورچه جستجوگر، به دنبال هم حرکت می‌کنند.
مورچه‌ها دارای یک جفت شاخک خمیده بر روی سر و یک ناحیه بسیار باریک و فشرده بین شکم و سینه هستند. ملکه‌ها بزرگ‌ترین اعضای کلونی هستند و اغلب دو تا سه برابر بزرگتر از کارگران می‌باشند. این ملکه‌ها بالدار هستند، اما مدتی پس از جفت‌گیری، بال‌هایشان را از دست می‌دهند. ممکن است بعد از تخم‌گذاری، بال‌های ملکه برای تغذیه لاروها استفاده شوند. شکم ملکه‌های انواع مختلف مورچه‌ها بسیار بزرگ است و می‌توانند به مدت چندین سال زنده بمانند. نرها و ملکه‌ها به منظور جفت‌گیری، از کلونی اولیه خود پرواز می‌کنند و پس از جفت‌گیری، برای خود یک کلونی جدید می‌سازند.
هر نوع مورچه در طول زمان مشخصی از سال جفت‌گیری می‌کند. پس از جفت‌گیری، ملکه مورچه یک محل مناسب برای ساخت لانه پیدا کرده و یک کلونی جدید را شروع می‌کند. حضور مورچه‌های بالدار در حال پرواز در داخل خانه، نشان دهنده وجود یک لانه مورچه در نزدیکی است.
نرها عموماً هم اندازه یا بزرگتر از کارگران بوده و بالدار هستند. آن‌ها دارای یک سر کوچک و چشم‌های نسبتاً بزرگ هستند. در کلونی‌های قدیمی‌تر و بزرگ، نرها تولید می‌شوند و تنها هدفشان جفت‌گیری با ملکه‌های جدید است و مدت کوتاهی پس از جفت‌گیری می‌میرند.
کارگران مورچه‌ها ماده‌های عقیم و بی‌بال هستند. اندازه کارگران در برخی از گونه‌های مورچه‌ها با یکدیگر متفاوت بوده و به دو گروه کارگران بزرگ و کوچک تقسیم می‌شوند.
