روسیه موش‌ها و مگس‌ها را برای آزمایش فضایی به مدار می‌فرستد
روسیه قصد دارد با پرتاب ماهواره زیستی «Bion-M No. 2» و ارسال موش‌ها و مگس‌ها به فضا مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را بر روی حیوانات و نمونه‌های زیستی در فضا انجام دهد.
این ماهواره قرار است در تاریخ ۲۰ اوت (۳۰ مرداد) با موشک سایوز از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به مدار ارسال شود.
به گزارش اسپیس، محموله این ماهواره شامل ۷۵ موش، بیش از هزار مگس، میکروارگانیسم‌ها، کشت‌های سلولی و دانه‌های گیاهی است. این موجودات به مدت ۳۰ روز در معرض شرایط خاص فضایی قرار خواهند گرفت و سپس به کمک چتر نجات به زمین بازخواهند گشت.
این پروژه که از سوی برخی کارشناسان به «کشتی نوح» تشبیه شده، علاوه بر موجودات زنده، محموله‌ای مربوط به تحقیقات ماه نیز حمل می‌کند. مؤسسه ژئوشیمی و شیمی تجزیه‌ای ورنادسکی و مؤسسه مسائل پزشکی و زیستی (IMBP) ظرفی شامل ۱۶ لوله آزمایش طراحی کرده‌اند که در آن شبیه‌سازهای خاک و سنگ ماه در معرض تابش و خلأ فضا قرار خواهد گرفت. هدف از این آزمایش، بررسی امکان ساخت‌وساز در سطح ماه است.
مؤسسه IMBP اعلام کرده که این مأموریت داده‌های ارزشمندی در اختیار دانشمندان قرار خواهد داد. از جمله، اطلاعاتی درباره تأثیر میکروگرانش بر حساسیت موجودات به تشعشعات که می‌تواند در برنامه‌ریزی سفرهای آینده به اعماق فضا مفید باشد، داده‌هایی برای بهبود استانداردهای پشتیبانی پزشکی از فضانوردان، و همچنین اطلاعاتی درباره اثرات زیستی پرواز فضایی که در پزشکی روی زمین نیز کاربرد دارد.
ماهواره Bion-M No. 2 در مداری با زاویه انحراف حدود ۹۷ درجه و به مدت ۳۰ روز فعالیت خواهد کرد. این مدار سطح تابش‌های کیهانی را دست‌کم ۱۰ برابر بیشتر از پرواز نخستین ماهواره این سری در سال ۱۳۹۲ افزایش می‌دهد.
موش‌ها به دلیل شباهت ژنتیکی زیاد با انسان، چرخه زندگی کوتاه و حساسیت بالا به پرتوها انتخاب شده‌اند. آن‌ها در جعبه‌های ویژه با سیستم‌های تغذیه، نور، تهویه و دفع زباله نگهداری می‌شوند و وضعیتشان به‌صورت زنده از طریق دوربین‌ها و حسگرها رصد خواهد شد.
برخی از موش‌ها به تراشه‌های الکترونیکی مجهز شده‌اند تا امکان پایش دقیق‌تر فراهم شود. پس از بازگشت، دانشمندان نحوه سازگاری این حیوانات با شرایط فضا و همچنین روند تطبیق دوباره آن‌ها با محیط زمین را بررسی خواهند کرد.
این مأموریت در شرایطی انجام می‌شود که سطح تشعشعات در مدار انتخابی حدود ۳۰ درصد بالاتر از سایر مدارهای نزدیک زمین است و نتایج آن برای آماده‌سازی انسان جهت سفرهای طولانی‌مدت فضایی اهمیت زیادی دارد.
